پیامک پرکاربردترین و به عبارتی محبوب‌ترین سرویس ارزش افزوده در میان ایرانی‌ها است. پیامک‌ها دارای کاربردهای مفید زیادی هستند و صرفاً برای ارتباطی ارزان‌تر از مکالمه مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. تنوع استفاده آن از پیامک انتخابات ریاست جمهوری گرفته تا فروش لوازم دست دوم خانگی را در بر می‌گیرد. اما تصور کنید از این ابزار مفید و کارا برای تبلیغ میلیون‌ها کالای ریز و درشت در کشور گرفته تا هزاران خدمت استفاده شود. این حجم از پیامک‌ها را که به انواع پیامک‌های کلاهبرداری و خدمات پیامکی مشاعره و برنده شدن در صدها قرعه کشی تقلبی و … اضافه کنید، این ابزار مفید را تبدیل به تهدید کرده‌اید.
در حال حاضر هر کس مایل به تبلیغ هر چیزی باشد برای هر مخاطبی که بخواهد ارسال می‌کند. نظارت‌‌ها هم صرفا از جهت ارشادی قضیه است. افرادی هم که تنها به یکی از پیامک‌های خدماتی که به شما آموزش زبان می‌دهد یا مشاعره می‌کند یا فال روز می‌فرستند پاسخ داده‌اند، هم اکنون از کرده خود پشیمانند و حالا راهی برای فرار از این پیامک‌ها نمی‌یابند.
این روزها در اکثر محاورات روزمره مردم با یکدیگر یکی از موضوعات به آزاردهنده بودن پیامک‌ها و نحوه رهایی از شر آنها مربوط می‌شود. یکی از دوستان که از سر سادگی و خوش ذوقی فقط یکبار به یک پیامک مشاعره جواب داده بود تلفن خود را نشان می‌داد که از آن روز ده‌ها بار همان شعر اول برایش ارسال شده! و معلوم نیست چقدر هزینه روی دست او گذاشته است.
متاسفانه هم اکنون به شکل شفاف نحوه لغو پیامک های خدماتی برای کاربران پشیمان روشن نیست، رهایی از پیامک‌های تبلیغی هم مشروط به اعلام کاربر شده است. به این ترتیب و به همین سادگی مشاهده می‌شود که یکی از پولسازترین و موثرترین ابزار خدمات ارزش افزوده در کشور از حالت فرصت‌ساز خود خارج شده و حالا به یک تهدید مال و وقت و اعصاب کاربران تبدیل شده است.
چه بسا برخی از این پیامک‌ها برای مخاطبان جالب و مفید باشد اما برای فرار از هزاران پیامک وقت و بی وقت بی فایده کاربران باید قید همه پیامک‌ها را به شکل یکجا بزنند. ای کاش حداقل یک دستورالعمل مشخص و برگرفته از جنیست، سن، تحصیلات و سایر مشخصات شغلی مشترکان تهیه و در اختیار اپراتورهای پیامکی قرار گیرد.