هم اکنون شب چله بدون کرسی های چوبی قدیم برگزار می شود و بسیاری از این آیین های رو به فراموشی رفته است و حتی دیگر خبری از بارش شدید برف شب چله نیست.
نه اینکه ورود گوشی موبایل و اینترنت بد باشد، هیچ کس هم منکر این نیست که بدون گوشی و تبلت نمی توان زندگی کرد ولی دیگر کاش این تکنولوژی ها اینقدر جای جمعهای صمیمی و گرم خانواده ها لااقل در شب چله را نمی گرفت. حالا خانواده ها شاید هم در کنار هم جمع شوند، ولی باز هم بیشتر وقتشان به ارسال عکسهای هندوانه و انار و آجیل شب یلدا می گذرد و ارسال اس ام اس برای دوستان. پیامهایی که هیچ یک نشانی از گرمای کرسی در شبهای تیره زمستان و دلگرمی و آرامش را ندارد. کپی می کنند و می فرستند. حتی گاهی یادشان می رود نام ارسال کننده قبلی را هم پاک کنند. از اهورامزدا می گویند و از آرش و کورش. گاهی آنقدر فلسفه بافی در این نوشته ها هست که پلاستیکی بودن آنها را به وضوح می توان حس کرد.
دیگر کسی شاید فال هم یادش نماند که بگیرد و شاهنامه ای هم خوانده نمی شود. هر چه هست نمایشی است دلگیر کننده و عکسهایی خوش آب و رنگ از لحظه به لحظه ی شروع فصلی سرد.